Finn Ingólfs, Björn Inga, og Jón Sig í Seðlabankann og FME!

Já, þetta lýst mér á!  Loksins sér fyrir endann á þessum pólitísku ráðningum í há og lág embætti um allar trissur.  Ég leyfi mér að benda á hinn mikla speking og laumu-Framsóknarmann Jón Sigurðsson fyrrum bankastjóra Norræna Fjárfestingabankans (sorrý, Nonni, þú fyrirgefur mér vinur) sem faglegan Seðlabankastjóra.

Það er löngu, löngu tímabært að hætta að skipa pólitíkusa í svona embætti, og þá er tilvalið að byrja á Jóni Sigurðssyni sem er óflekkaður af pólitískum fingraförum og tilheyrir ekki neinum stjórnmálaflokki svo vitað sé.  Hann er einmitt maðurinn til að endurreisa trúverðugleika bankans.  

Það þarf ennfremur að efla FME og færa undan pólitískum yfirráðum, við vitum jú að núverandi stjórnarformaður FME er einhver pólitísk risaeðla sem hefur lamað þetta embætti árum saman.  Slíku þarf að ljúka!  Ég legg til að FME verði fært undir Seðlabankann (eins og mætir Framsóknarmenn hafa bent á) og þar fái Jón Sigurðsson völd yfir FME.  Síðan þarf að kalla til færa og ópólitíska aðila sem hafa vit á þessum málum, eins og t.a.m. Finn Ingólfsson sem hefur góða reynslu af rekstri banka og má ekki vamm sitt vita, og hefur ekki komið nálægt stjórnmálum í háa herrans tíð, og getur því vel flokkast sem óháður fagaðili sem hefur reynsluna að baki sér.

Einnig má nefna Björn Inga Hrafnsson, sem reyndar eitt sinn (líkt og Finnur Ingólfsson, reyndar) var örlítið viðriðinn pólitík en varla að neinu marki, og gerir glimmrandi góða hluti í fjölmiðlum í dag.  Fær ungur maður þar á ferð sem stjórnvöldum peningamála væri sómi af að fá á sitt band.

En það er alveg ljóst að hætta þarf að ráða inn aðila sem hafa tengsl í pólitíkina og eru klárlega ekki starfi sínu vaxnir.  Þessir aðilar sem ég nefni að ofan eru allir sómamenn hinir mestu og mig grunar að þeir væru meira en tilbúnir til að fórna sér fyrir land og lýð ef kallið berst.

Hugmynd forsætisráðherra